De tekorten van het armenfonds van het Oostkwartier bleven stijgen. Na veel praten kwam het in 1758 tot een reorganisatie. Er werd één algemeen armbestuur gevormd, bestaande uit een permanente armmeester en voor elk kwartier twee wisselende armmeesters. Die beslissen samen met meerderheid van stemmen over inkomsten en uitgaven. Het vrijheidsbestuur houdt het oppertoezicht. De fondsen van de beide kwartieren worden niet samengevoegd. Een andere belangrijke verandering is dat de katholieken gaan bijdragen in de kosten van het algemeen armbestuur. Jaarlijks zullen zij zevenhonderd gulden betalen, waarvan een derde naar het west- en twee derde naar het oostkwartier gaat. Het vrijheidsbestuur geeft uit de opbrengst van het plaatselijke bieraccijns een subsidie van vierhonderd gulden. Door de katholieken te betrekken bij de armenzorg kreeg men wel meer geld binnen, maar werd het neutrale karakter van het algemeen armbestuur ondermijnd. Op termijn zou dit ingrijpende gevolgen krijgen.