Vanwege de oorlog ontstonden er allerwegen belemmeringen voor de handel met de ons omringende landen. De landen van de Entente weigerden in 1916 nog langer voedsel en andere strategische goederen aan Nederland te leveren omdat men bang was dat Nederland die aan Duitsland zou doorleveren. (Dat gebeurde ook veel, er werd grof aan verdiend!) Nu ontstond niet alleen schaarste aan grondstoffen maar ook aan levensmiddelen. De regering distribueerde goedkope ‘regeringslevensmiddelen’ en er kwamen allerlei beperkende bepalingen aangaande de verkoop van aardappelen, brood, meel, bloem en kolen. Ten slotte werd in februari 1917 een distributiestelsel ingevoerd; veel producten gingen ‘op de bon’.