Johan Simon Hallungius (1760-1832) volgde zijn vader op als drossaard. Hij was afkomstig uit de welgestelde familie die de hele 18e eeuw het dorpsbestuur domineerde. Hij was een fanatiek Orangist. Bij de komst van de Fransen in 1793 weigerde hij hen de opgeeiste toelage te betalen (zie ook ‘Truc met de dorpskas’). In 1794 sloeg hij op de vlucht en nam de hele dorpsadministratie mee. Tussen 1794-1802 speelde hij geen enkele politieke rol. Het was Napoleon die hem in 1802 opnieuw als drossaard in het zadel hielp. Toen Oosterhout in 1809 tot stad werd verheven, en het dorpsbestuur veranderde in een stadsbestuur, werd Hallungius geen burgemeester maar werd hij schout civiel (vrederechter). In 1815 stelde koning Willem I hem opnieuw aan als burgemeester. Deze functie zou hij tot aan zijn dood (8-8-1832) blijven bekleden.